Mezuniyet olanların yazısını okuduğumda o kadar imrenmiştim ki. Benim kızım da mezun olur mu? Ben de buraya yazarmıyım? diye düşünmüştüm. Şuan mezuniyetimizi yazıyorum.
Benim kızım hiç bir şekilde desteksiz uyuyan bebek degildi. Sallıyordum. Gece 4 5 kere uyanırdı. Gündüz ayağımı durdurduğum an uyumazdı. Uyusa da 10 dakika 15 dakika.
Çok nadirdi uzun uyuduğu zamanlar. Uyumadıgı için sürekli kucak isteyen sürekli mız mız bir bebekti ve o kadar çok yoruluyordum ki Sera Hanımla tanıştım.
Başta hep böyle şey mi olur diye sorguluyorsun etrafta kimseden görmediğin için; ama iyiki de almışım bu eğitimi. Kızım artık kendi başına uyumayı biliyor. Uyuduğu için huysuz değil. Kucağıma yapışık değil. Sera Hanım sadece eğitimi anlatarak yazıp bırakmıyor. Sürekli yanınızda oluyor. Sürekli motive ediyor. Sadece biraz sabır ve sonu çok güzel...
